อะไรคือข้อท้าทายที่ชนเผ่าพื้นเมืองประสบอยู่เเละสัมพันธ์กับการนำเสนอข่าวในประเด็นของตน?
ชนเผ่าพื้นเมืองนับเป็นสัดส่วนที่สำคัญของประชากรยากจนและเปราะบางในเอเชีย ความเปราะบางของพวกเขาเกิดจากสถานการณ์ที่ถูกทำให้เป็นคนชายขอบในแผนงานพัฒนาทางเศรษฐกิจของรัฐและถูกกีดกันออกจากการมีส่วนร่วมในทางการเมืองในประเทศของตนในภูมิภาค
โดยทั่วไป ชนเผ่าพื้นเมืองในเอเชียมีโอกาสเพียงน้อยนิดที่จะสื่อสารข้อข้องใจและเข้ามีส่วนร่วมในการโต้แย้งสาธารณะ ปัจจัยที่มีส่วนเสริมคือการขาดข่าวสารข้อมูลและช่องทางสื่อสารที่เพียงพอสำหรับพวกตนที่จะนำเสนอมุมมองด้วยเสียงของตนเองและส่งผลต่อการปรับเปลี่ยนความคิดเห็นของสาธารณชน (UNDP 2012) ระบุว่า ชุมชนและองค์กรของชนเผ่าพื้นเมืองจำเป็นต้องได้รับช่องทางเพิ่มขึ้นที่จะทำให้เสียงของตนเป็นที่ได้ยิน
ในปัจจุบันชนเผ่าพื้นเมืองต้องพึ่งพิงสื่อกระแสหลักเป็นส่วนใหญ่เพื่อนำเสนอรายงานข้อกังวลของพวกตน อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของสื่อกระแสหลักในการนำเสนอข้อกังวลของชนเผ่าพื้นเมืองยังห่างไกลจากอุดมคติอยู่มาก ความเป็นจริงคือประเด็นชนเผ่าพื้นเมืองถูกนำเสนออยู่ในระดับต่ำมาตลอดในสื่อกระแสหลัก มีเนื้อที่เพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์ในบรรดาบทความข่าวและความครอบคลุมของข่าวอันมากมายในภูมิภาค ที่กล่าวถึงความห่วงใยของชนเผ่าพื้นเมืองอยู่บ้าง มักจะเป็นว่าเพียงเมื่อมีเหตุการณ์หวือหวา เช่น การเข่นฆ่าหรือการระดมมวลชนโดยชนเผ่าพื้นเมืองที่เราได้พบว่าเหมือนมีหนามทิ่มแทงให้สื่อกระแสหลักต้องนำเสนอประเด็นของพวกตน(JHR 2013)
ในขณะที่ประเด็นสำคัญ ๆ ดังเช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สิ่งแวดล้อม สิทธิในที่ดินและวัฒนธรรมมักจะถูกนำเสนอเป็นข่าว มุมมองของชนเผ่าพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับประเด็นเหล่านี้และผลกระทบโดยเฉพาะของประเด็นสำคัญเหล่านี้ต่อชีวิตของพวกเขากลับขาดหายไปอย่างมาก
ทั้งมักจะเป็นว่าชนเผ่าพื้นเมืองถูกนำเสนอในสื่อในฐานะที่เป็นเครื่องปรุงแปลกประหลาดอยู่ในตำรับเชิญชวนการท่องเที่ยว ซึ่งทำให้วัฒนธรรมกลายเป็นเชิงพาณิชย์และเป็นเรื่องกระจุ๋มกระจิ๋มและทำให้วิถีชีวิตชนเผ่าพื้นเมืองกลายเป็นเรื่องแนวเพ้อฝันไป สตรีและเด็กผู้หญิงมักจะถูกนำเสนอในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการดึงดูดความสนใจในเครื่องแต่งกายอันสวยงาม ซึ่งอาจนำไปสู่การแสวงประโยชน์ทางเพศได้
นอกจากนี้องค์กรของชนเผ่าพื้นเมืองยังขาดแคลนทรัพยากรและทักษะที่จำเป็นในการจัดตั้งกลไกสื่อของตนเองที่จะทำให้พวกเขาสามารถนำเสนอสถานการณ์ของตนเองและด้วยเสียงของตนเองได้ ในกรณียกเว้นที่มีกลไกเหล่านี้อยู่ การใช้ประโยชน์มักจะไม่ได้ถูกใช้เพื่อการสนับสนุนทางการเมืองให้มีประสิทธิผลสูงสุดโดยชุมชนชนเผ่าพื้นเมือง (UNDP 2012)
